یکی از پرتکرارترین سوالات در زمینه آموزش ویولن این سواله که از چند سالگی آموزش رو شروع کنیم؟
در جواب این سوال باید گفت که آموزش موسیقی و نواختن برای یک کودک از زمانیکه صحبت کردن به صورت روان و به صورت آگاهانه و بدون تقلید اتفاق میفته و میتونه براحتی صحبت کنه(که بطور مثال برای خیلی از کودکان در حوالی سن چهار سالگی این اتفاق میفته)میتونه شروع بشه و البته که آموزش موسیقی کودکان اصول و قواعد خاصی داره که نحوه شروع و پیشروی آموزش بسیار متفاوت از بزرگ ترها و افراد بالغ هست.
اخطار!×
انتظار از پیشرفت و پیشروی هنرجوهای که در سنین زیر چهارده سال هستن گاهی بسیار زود باعث دلزدگی فرد از مسیر میشه و خیلی از هنرجوهای این ساز بدلیل نگاه و قضاوت اطرافیان حتی در سنین بالا ساز رو کنار گذاشتن و مسیر رو ترک کردن!
اولین قدم برای شروع(سخنی با والدین!):
شاید شما از اون دسته از والدینی باشید که همیشه علاقمند به موسیقی بودید ولی بدلیل شرایط خانوادگی،مالی و یا هر حالت دیگه ای نتونستید و نشده که هیچوقت این رویا تبدیل به هدف بشه و انجامش بدید و یک موزیسین باشید و همیشه پیش خودتون این صحبت رو داشتید که حتماً فرزندم رو با موسیقی آشنا میکنم و اگر عاشق ویولن بودید این تصمیم رو گرفتید که فرزندتون حتماً باید ویولنیست بشه،این بسیار عالی هستش اما… .
هرگز اجبار کارساز نیست!
خیلی اوقات با پدر و مادرهایی صحبت میکنم که عاشق این هستن که فرزندشون نوازنده و موزیسین باشه اما هرگز توجهی به این نمیکنن که این عشق خودشون هستن به موسیقی ونه فرزندشون و به حدی از راه نادرست اجبار و اصرار وارد میشن که بارها و بارها با بچه های زیر پانزده سال صحبت کردم که از صحبت باهاشون به راحتی میشد انزجار از موسیقی رو حس کرد و این افراد نه تنها علاقمند نشده بودن بلکه دلزدگی داشتن!
اولین باور محدود کننده:
حضور هنرجوهای بالای 40 سال که همیشه هم در آموزش های من بودن و تا سن 65 سال هم هنرجو برای آموزش داشتم اینو نشون میده که شما خودتون میتونید آموزش رو شروع بکنید و در کمتر از یک سال بیش از بیست قطعه معروف رو بنوازید و این دوتا امتیاز بزرگ براتون داره؛یکی اینکه عشقتون به ویولن و موسیقی رو حقیقی میکنید و احساس بسیار فوق العاده ای دارید چون هرچقدر هم که فرزندتون نوازنده عالی باشه به قدری که خودتون یک اثر با ویولن خلق کنید براتون لذتبخش نیست چرا که ما موجوداتی هستیم که وارد این جهان شدیم تا که خودمون خلق کنیم و لذت ببریم به همین دلیل هست که با وجود نوازنده ها و موزیسین های زیادی که خیلی عالی مینوازن باز هم افراد به جای فقط شنونده این آثار بودن خودشون به دنبال یادگیری نوازندگی میرن!
دومین امتیاز این هست که فرزند شما به صورت ناخودآگاه بسیار راحت تر برنامه ریزی میشه وقتی رشد و حرکت شما رو میبینه و ذوق اون برانگیخنه میشه تا اینکه بخواید با اصرار زیاد و اجبار اون رو وارد این مسیر بکنید که قطعاًهم ممکنه کار رو خراب بکنید×!
دومین باور محدود کننده:
به این توجه کنید که حتماً فرزند شما نباید عاشق ویولن باشه تا که حمایتش بکنید و خودش در صورتیکه علاقمند به موسیقی هست باید سازش رو انتخاب بکنه و این حالت به شکل اصولی زمانی اتفاق میفته که اون رو به تمرین یا اجرای ارکستر سمفونیک یا یک آموزشگاه موسیقی ببرید تا از نزدیک سازهای مختلف رو ببینه با استایل نواختن،شکل صدادهی و همینطور صدای هر ساز از نزدیک آشنا بشه و بعد سازی رو انتخاب کنه که بیشتر با سلیقه اون همخوانی داره!
در اینصورت اگر تمایلی به ساز ویولن نشون داد وظیفه شما این هست تا اولین قدم رو برای شروع آموزش ایشون بردارید.
سومین باور محدود کننده:
انتظار پیشرفت سریع!
یادگیری هر چیزی روندی تدریجی داره، درسته که اگر در مسیر درست آموزش ویولن باشیم بعد از چند ماه در حال نواختن ملودی هستیم و پیشرفت میکنیم اما موضوع آموزش موسیقی کودکان به این شکل هست که نباید به کودک سخت گرفته بشه و به خصوص هنرجویان 5 تا 10 سال فقط باید با متخصصین آموزش به کودک کار کنن؛ با افرادی که راه و رسم رفتار و تدریس به کودکان رو به صورت تخصصی بلد هستند و مشتاق کار با کودکان هستن چرا که مربی بعد از پدر و مادر در سال های نخستین زندگی انسان بیشترین تاثیر رو بر ذهنیت و برنامه های ناخودآگاه فرد داره.
تنها کاری که شما ملزم به انجام اون هستین اینه که در جستجوی مربی متخصص برای آموزش به کودک خودتون باشید و پس از اون تنها باید کودک و فرزند خودتون رو تشویق کنید و بس!
اکثر انسان ها تا سن 20 سالگی بشدت تحت تاثیر نظر خانواده هستن و بیشترین تلاش خودشون رو برای این میکنن تا که رضایت والدین و افراد خانواده رو بدست بیارن پس باید دقت داشته باشیم که افراد در صورتی که رفتار و بازخورد نامناسبی از خانواده دریافت نکنن بسیار راحت و زود به دلسردی میرسن؛ پس به جای قضاوت و انتظار رسیدنِ سریع به نقطه دلخواه شما بهتره تا اونهارو در مسیر آموزشی درستی قرار بدید و بعد فقط مشوق واقعی فرزند خودتون باشید.
چهارمین باور محدود کننده:
اصرار بیش از اندازه برای تمرین!
فراموش نکنید که هدف ما انسان ها از اومدن به این جهان ویولنیست شدن نیست بلکه هدف ما زندگی کردن هستش!
فرزند شما در صورت علاقمندی و قرار گرفتن در مسیر درست آموزشی و مراقبت های شما در آینده ای نزدیک ویولنیست خواهد بود اما اگر با وجود علاقه ای که به رشد فرزند خود دارید شبیه به بسیاری از خانواده ها که اصراری آزار دهنده برای تمرینات کودک دارن که البته از نقطه نظر خیرخواهانه هستش؛ ویولن و تمرین ویولن رو برای این فرد رنج آور کنید و این روند به شکلی پیش بره که لذت تمرین با ویولن در ذهن کودک به رنج و مشقت تبدیل بشه، شما شروع به روند دلزده کردن کودک خودتون کردید و در بازه ای خیلی کوتاه میبینید که دیگه هیچ علاقه ای به کار با ساز خودش نداره.
در سنین کودکی تمام اولویت ما لذت بردن از زندگی در تمام جنبه هاست و هیچگونه آینده نگری در وجود ما برجسته نیست؛ پس باید بدونید که کودک شما اصلاً مثل شما فکر نمیکنه و تمرین فقط در حکم لذت براش هست!
سن آموزش موسیقی برای کودکان
هر کودک در هر جای دنیا در صورت هدای درست یک موزیسین عالی خواهد بود اما بر خلاف روند معمول به خصوص در کشور ما باید بدونید که اولین قدم آموزش های اولیه موسیقی کودک و آشنایی با مفاهیم کاملاً ابتدایی هستش.
این آشنایی اولیه با موسیقی میتونه از سن 3 سالگی توسط متخصصین آموزش به کودکان شروع بشه تا کودک شما با مفهوم ریتم و صدا و همینطور نواختن سازهای ابتدایی و اولیه مثل بلز، فلوت ریکوردر و … آشنا بشه و به درک مقتضی سن خودش برسه.
آموزش ساز به صورت جدی هم بعد از گذراندن دوره ارف و موسیقی کودک و آشنایی با سازها میتونه شروع بشه، به شکلی که کودک پس از اینکه ساز مورد علاقه خودش رو انتخاب کرد تنها و تنها باید همون ساز رو توسط متخصصین آموزش ساز به کودک کار بکنه و این آموزش میتونه از 5 یا 6 سالگی شروع بشه.
و اما کلام آخر
همواره قبل از شروع هر مرحله از آموزش فرزند خودتون با متخصصین مشاوره داشته باشید و بدون علم کافی تصمیم گیری نکنید؛ با وجود اینکه فرزند شما با حمایت و خیر خواهی شما امکان رسیدن به مدارج بالا رو داره اما در صورتیکه در مسیر نادرست آموزش قرار بگیره ممکنه سالها از نتیجه مورد علاقه خودش و شما دور بشه.
با بهترین آرزوها برای شما”
